In de oude panden waar ik als student woonde, leerde ik noodgedwongen loodgieten en gasfitten. Handenarbeid die een welkome afwisseling vormde met het hersenwerk. Een kachel of fornuis plaatsen en aansluiten? Een geiser ophangen? Soms verdiende ik wat bij met zulke klusjes. Maar gaskachels en keukengeisers verdwenen uit de huizen en ik had wel wat anders te doen. Nooit gedacht dat het nog eens van pas zou komen, maar ik heb nu een klus aangenomen waarbij ik me weer in de wereld van knietjes en ellebogen, losse en vaste wartels, buigijzers en pijpensnijders mag storten, want ik heb onlangs met uitgeverij Querido een contract getekend voor de vertaling van het heerlijke Insignificance van James Clammer.
Als lezer van dit boek vertoef je meestentijds in het hoofd van Joseph Forbes, een loodgieter die op een dag een boiler moet vervangen. Technische en persoonlijke problemen vormen samen een intrigerende wirwar. Lees er meer over in de vele lovende recensies zoals bijvoorbeeld deze uit The Spectator. Of lees deze uitvoerige Q&A waarin de schrijver onder andere vertelt over zijn eigen ervaring als loodgieter.
De titel van dit bericht is de voorlopige vertaling van iets wat Joseph te binnenschiet tijdens het werk. Deze regel komt uit het in Nederland en België vrij onbekende The White Devil van John Webster uit 1612. In de Engelstalige wereld is dit toneelstuk een klassieker die ook in de 21e eeuw nog geregeld wordt uitgevoerd.
1 reactie op “Een loodgieter legt leidingen in mijn ingewanden”
[…] verschijnt mijn Nederlandse vertaling bij uitgeverij Querido. Toen ik daaraan begon, schreef ik al waarom ik het zo’n leuke opdracht vond en later nam ik de titel onder de loep. Nu is het tijd voor een voorproefje uit Van geen betekenis. […]