Een van de dagen van 11 september – 28 oktober, Bolinas, Californië, Verenigde Staten, Noord-Amerika, Aarde, Zon, Melkweg, Heelal

Is het een encyclopedieëncolporteur geweest,
een fan, een vriend, zijn uitgever,
een zoon of dochter (of had hij die niet?)
een medewerker van een tijdschrift voor film en literatuur,
de buurman, een vriendin, de postbode,

die merkte dat de deur open was,
die hem wilde vertellen over zijn eczeem en zijn liefde voor Captain Beefheart en het vakantiehuisje van zijn ouders,
die net terug was van vakantie en eens lekker wilde bijlullen met die oude zeiksnor,
die An Unfortunate Woman nu wel eens afgemaakt wilde zien,
die (laten we daar nu even van uitgaan) niet bestaat,
die hem wilde uithoren over de films in zijn boeken, m.n.The Old Man and the Stew,
die rare plekken in het plafond kreeg,
die via via gehoord had dat hij de laatste tijd zo breekbaar en nukkig was en hem wilde opbeuren en misschien zelfs wel weer een keertje met hem in bed wou duiken,
die de post niet meer door de bus kon krijgen,

en hem vond aan een tafel met zijn hoofd in een bord schimmelende cornflakes en melk,
in zijn stoel achter zijn bureau,
op de bank voor de televisie waarop op dat moment een documentaire over amoebes en evolutie te zien was,
in de badkamer waar hij voor de spiegel had gestaan,
nergens,
op de wc met sperma in zijn handen,
in de keuken met een in zijn val meegesleurd afdruiprek blinkend vaatwerk op en rond hem, deels in stukken natuurlijk,
op bed met een doorweekt kussen over zijn hoofd, met een schroeigat erin en een zilveren revolver er bovenop,
in de hal, zijn hoofd half verscholen tussen de jassen aan de kapstok,

of is het iemand anders geweest die hem ontdekte
en zo nodig moest vertellen
dat er weer iemand niet meer is.

_______
_______

uit de bundel Voor Mevr. en Mr. Naaktgeboren
1988
© Hans Kloos

11 september 1984 is de laatste dag dat Richard Brautigan nog levend is gesignaleerd. Op 28 oktober 1984 is hij dood aangetroffen in zijn huis in het stadje Bolinas. Zijn sterfdag is onbekend en zelfs de voorgaande data lijken niet geheel en al vast te staan. Brautigan was de auteur van onvergelijkbare boeken als Trout Fishing in America, Willard and His Bowling Trophies (A Perverse Mystery) en So the Wind Won’t Blow It All Away. Zie ook de website American Dust: Richard Brautigan’s life and writing

In Voor Mevr. en Mr. Naaktgeboren zijn behalve dit in memoriam ook twee vertalingen uit Brautigans verhalenbundel Revenge of the Lawn, Stories 1962-1970 opgenomen. Samen met acteur Bear Capron, beeldend kunstenares Marian ‘Beest’ van den Berg en schrijver/organisator Chris Keulemans heb ik enige tijd na zijn dood van zijn laatste, intens mooie en melancholieke boek een ruim drie uur durende leesvoorstelling gemaakt in De Verloren Tijd (later Stichting Perdu) in Amsterdam.

_______

Het bovenstaande is een van de gedichten uit Voor Mevr. en Mr. Naaktgeboren waarvan de regels regelmatig zo lang zijn dat ze niet meer op de pagina passen. Op instigatie van de dichter is daarbij niet voor de gangbare oplossing gekozen om het vervolg van zo’n lange regel op de ingesprongen volgende regel te zetten, maar om uitvouwbladzijdes te maken. Dit gedicht kreeg zelfs een dubbel uitklapvel, zoals ook het gedicht ‘Opgave’. ‘Een lofzang op kalksteen’, een vertaling van W. H. Audens ‘In Praise of Limestone’, kreeg een enkele uitvouwer.