Wat opvalt aan deze bundel, is niet alleen de poëzie zelf, maar ook de vormgeving. Zoals de titel rond het omslag loopt, zo duiken er tussen de andere gedichten ook regels op die niet gewoontegetrouw onder elkaar staan, maar horizontaal over de bladzijden gaan. ‘Confetti’ heten deze dwarse regels volgens de inhoudsopgave. Onderaan deze pagina staat er ook één. Vier andere gedichten vind je hier achter de titels.
_______
_______
Vormgeving: Melle Hammer
Omslagontwerp: Melle Hammer en H. Rystadius
Foto: Molly Kiely
_______
_______
_______
_______
Luister naar een ander gedicht uit de bundel dat eerst de wonderlijke titel ‘Reomurmots!’ had. Of lees het bericht dat ik ruim vijfentwintig jaar later schreef over de totstandkoming van dit gedicht.
“Hans Kloos schrijft gedichten die zich als een film voor het oog van de lezer ontrollen. Op enkele momenten voltrekt zich een klein wonder, wanneer de fotografische blik van de dichter het verschrikkelijke een verstilde schoonheid verleent.”
Piet Gerbrandy in de Volkskrant
“De taal lijkt navenant eenvoudig. Bij aandachtige lezing toont Kloos’ simpele parlando echter diepere lagen, overrompelend soms. Ook door de vormgeving verdient het zingen van het ijs alle aandacht.”
Arie van den Berg in NRC Handelsblad
| is dat een gedicht in je beha of ben je gewoon blij dat je me ziet? |