De herinneringen zien me

Een ochtend in juni als het nog te vroeg is
om wakker te worden maar te laat om weer in te slapen.

Ik moet de buitenlucht in waar het wemelt
van herinneringen, en ze volgen mij met hun blik.

Je ziet ze niet, ze versmelten helemaal
met de achtergrond, perfecte kameleons.

Ze zijn zo dichtbij dat ik ze hoor ademen
hoewel het vogelgezang oorverdovend is.

_______
_______

Tomas Tranströmer

Vertaling: Hans Kloos

_______
_______

uit de bundel Voor Mevr. en Mr. Naaktgeboren
1988
© Hans Kloos

Lees ook het interview dat ik rond dezelfde tijd maakte met deze latere winnaar van de Nobelprijs voor literatuur, of [Andante] con moto, het gedicht dat ontstond na het overlijden van Tranströmer in 2015.