Deze week verschijnt in de VS Martyr!, de debuutroman van de Iraans-Amerikaanse dichter Kaveh Akbar. Volgende maand volgt mijn vertaling Martelaar! bij uitgeverij Pluim.
De eerste recensies duiken al op, vergezeld van grote interviews in onder andere de New York Times. Daar is het boek al de ‘Editor’s Choice’ en een recensent schrijft elders: ‘Akbar’s darkly comic novel is an electrifying portrait of a young man’s search for meaning’. Het was dan ook een fijne klus om het te vertalen. Hopelijk klinkt dat ondanks plots in mijn rug geschoten spit ook door in de podcast waarin Chris Kijne mij ondervraagt over het proza van de dichter. Je kunt die hier beluisteren:
Het voorbeeld dat me op dat moment te binnen schoot, van de metaforen waaruit blijkt dat de schrijver een dichter is, is het beste niet, bedacht ik later. Zo is dit fraaier: ‘Ali’s woede voelde aan als vraatzucht, bovennatuurlijk bijna, als een dode hond die hongert naar zijn eigen botten.’ Of dit: ‘Lisa knipperde met haar ogen. De stilte hing als een kerkklok tussen hen in.’ (Dat is Lisa Simpson, de intelligentste van de cartoonfamilie.) En President Invective heet in het Nederlands president Schimp zodat wel duidelijk is wie er wordt bedoeld. Later meer.